Στην προηγούμενη ανάρτησή μου περιέγραψα ένα γρήγορο τρόπο για την τοπική αποθήκευση όλου του blog (με σχόλια και δυνατότητα πλοήγησης ετικετών και ημερομηνιών). Αυτό είναι προφανώς απαραίτητο. Όμως είναι μόνο για προσωπική χρήση. Τι γίνεται αν κάποιος θέλει το περιεχόμενο να παραμείνει προσβάσιμο και στο διαδίκτυο; Και μάλιστα όταν δεν έχει κάποιο ιστότοπο (στον οποίο θα μπορούσε απλά να ανεβάσει όλα τα αρχεία του τοπικού αντιγράφου); Παρακάτω περιγράφω δύο τρόπους, αφού πρώτα κάνω μια παρένθεση.
ΑΝΟΙΓΜΑ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ
Οι αναρτήσεις ενός blog στο pathfinder σελιδοποιούνται σε μια ή περισσότερες σελίδες και το πλήθος αναρτήσεων ανά σελίδα καθορίζεται από τις Ρυθμίσεις του pathfinder:
Ρυθμίσεις > Παρουσίαση > Να εμφανίζονται 127 εγγραφές.
Το 127 είναι το μέγιστο και αυτό έχω. Άρα αυτή τη στιγμή όλες οι αναρτήσεις του blog μου παρουσιάζονται σε δύο σελίδες με τις εξής διευθύνσεις:
http://eldorado.pblogs.gr/ ,
και
http://eldorado.pblogs.gr/pages/2.html
(είναι αυτή που εμφανίζεται πατώντας το «Παλαιότερα» στο κάτω μέρος)
ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗΣ
Α/ WEB ARCHIVE
Ένας τρόπος για να δει κάποιος αν το περιεχόμενο του ιστολογίου του θα παραμείνει προσβάσιμο από το διαδίκτυο είναι να δει μήπως είναι ήδη αρχειοθετημένο. Συγκεκριμένα μπορεί να πάει στο
https://web.archive.org, να βάλει το URL του ιστολογίου του (για το δικό μου έβαλα το http://eldorado.pblogs.gr/) και κατόπιν να δει ποιες ημερομηνίες έχει παρθεί αντίγραφο. Για το δικό μου blog βλέπω ότι το τελευταίο αντίγραφο πάρθηκε 8 Ιουλίου 2017 (μισό χρόνο πριν) , και είναι προσβάσιμο τοις πάσι από την διεύθυνση:
Προφανώς αυτό το περιεχόμενο θα παραμείνει εκεί και μετά το κλείσιμο του pathfinder blogs.
(για την 1η σελίδα δεν μου έδωσε επιλογή να ζητήσω άμεση αρχειοθέτηση - παραμένει μάλλον η έκδοση του Ιουλίου 2017).
Η πλοήγηση με tags και dates φαίνεται να δουλεύει (όχι πάντα), όμως τα σχόλια των αναγνωστών δεν φαίνονται. Αν πατήσεις στον τίτλο μιας αρχειοθετημένης ανάρτησης τότε σε ρωτάει αν θέλεις να αρχειοθετήσεις το νέο URL (της ανάρτησης) και τότε το κάνει. Το έκανα ενδεικτικά για μία, και τότε πράγματι αρχειοθετείται και με τα σχόλια της:
Άρα κάποιος (που έχει και θέλει να αφιερώσει πολύ χρόνο) θα μπορούσε να το κάνει για κάθε μια.
Πρακτικά απλά πλοηγείσαι στο αρχειοθετημένο blog σου και όποτε κάτι δεν το έχει σε ρωτάει αν θέλεις να το αρχειοθετήσει πατάς ναι και συνεχίζεις.
Συνοψίζοντας, αν η σελιδοποίηση ενός blog είναι τέτοια ώστε να υπάρχουν πολλές αναρτήσεις ανά σελίδα, τότε αρκετό υλικό έχει ήδη αρχειοθετηθεί στο webarchive και θα παραμείνει εκεί. Όχι όμως όλο. Η πλοήγηση στο αρχειοθετημένο υλικό επιτρέπει την αρχειοθέτηση όλου του σχετικού υλικού.
Β/ ARCHIVE ON DEMAND
Εκτός της παραπάνω υπηρεσίας (web archive), υπάρχουν και υπηρεσίες archive on demand. Και με αυτές μπορεί κάποιος να αφιερώσει 3-4 λεπτά και να αρχειοθετήσει το τρέχον περιεχόμενο του ιστολογίου του. Περιγράφω μια τέτοια υπηρεσία και τον τρόπο.
2/ Συμπληρώνουμε τη φόρμα για την αρχειοθέτηση της κάθε σελίδα του blog μας. Με τη σελιδοποίηση 127 αναρτήσεων ανά σελίδα, όλο μου το blog είναι δύο σελίδες με URLs:
http://eldorado.pblogs.gr/ ,
http://eldorado.pblogs.gr/pages/2.html.
Άρα για κάθε μια από αυτές τις δύο πρέπει να συμπληρώσω τη φόρμα που εμφανίζεται στο
http://www.webcitation.org/archive δίνοντας το URL της σελίδας και τα στοιχεία μας (email, όνομα).
Στο τέλος η υπηρεσία αρχειοθετεί τις σελίδες και μας δίνει έναν τρόπο να τις αναφέρουμε και να τις δείχνουμε. Μέχρι να ανεβάσει την κάθε μία σελίδα περνάει ίσως 1 λεπτό.
Στην προκειμένη, οι αρχειοθετημένες 2 σελίδες του blog μου είναι προσβάσιμες από τις διευθύνσεις
Η μορφοποίηση δεν είναι καλή αλλά το κείμενο τουλάχιστον διαβάζεται. Η πλοήγηση με ετικέτες και ημερομηνίες δεν δουλεύει, ούτε φαίνονται τα σχόλια αναγνωστών. Προφανώς αν κάποιος ήθελε να αφιερώσει πολύ χρόνο θα μπορούσε να κάνει το παραπάνω όχι για κάθε σελίδα αλλά για κάθε μεμονωμένη ανάρτησή του. Με αυτόν τον τρόπο θα φαίνονται και τα σχόλια κάθε ανάρτησης και θα είχε έναν τρόπο αναφοράς για κάθε ξεχωριστή ανάρτηση. Π.χ. το έκανα ενδεικτικά για μια ανάρτηση:
http://www.webcitation.org/6xKZ0Z5PA
Δεν νομίζω ότι αξίζει να το κάνει κάποιος για κάθε μία.
Συμπέρασμα: Η αρχειοθέτηση όλου του blog μέσω 2-3 σελίδων απαιτεί 5 λεπτά, οπότε είναι μια καλή επιλογή για κάποιον που θέλει να παραμείνει στο διαδίκτυο το περιεχόμενο που είχε ανεβάσει έως και σήμερα.
Συμπέρασμα για Α και Β.
Το Α υπάρχει ήδη, άρα με μεγάλη πιθανότητα και χωρίς να χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι, θα μπορεί κάποιος στο μέλλον να βρει το υλικό που είχε αναρτήσει (με λίγη πλοήγηση εκεί, μπορεί να διαφυλαχθεί περισσότερο ή όλο το υλικό). Το καλό του Β είναι ότι η αρχειοθέτηση θα γίνει στο τρέχον περιεχόμενο.
Γενικά νομίζω ότι αξίζει κάποιος να αφιερώσει 10 λεπτά για να δει τις επιλογές Α και Β και στο τέλος να κρατήσει τα URLs του αρχειοθετημένου υλικού (αν αποφασίσει να ανοίξει άλλο blog σε άλλη πλατφόρμα θα μπορούσε να προσθέσει συνδέσμους προς τις αρχειοθετημένες αναρτήσεις του παλιού blog). Νομίζω ότι σε κάθε περίπτωση τα παραπάνω είναι χρήσιμα επειδή ουδείς εγγυάται ότι το blogger ή κάποια άλλη πλατφόρμα δεν θα κλείσει και εκείνη σύντομα, άρα η προσωπική αρχειοθέτηση και η ιστο-αρχειοθέτηση είναι μάλλον αναγκαίες.
Γιάννης Τζίτζικας, 3/3/2018